මේ ඉතින් උදේ පාන්දරම කොම්පියුටරේ ලගින් වාඩි උනේ අපේ ඈබකස්ගේ පුරාවස්තුව ලියන්නයි. ඒ වුනාට මේ සිංහල අකුරු දැක්කාම මම අකුරු කියවපු කතාව ලියන්න ඔනා කියලා හිතුනා. ඔන්න කතාව මේකයි.ඔන්න ඉතින් මේකත් මම ඔය පොඩි පැංචා කාලේ වෙච්ච හුටපටයක්. ඔන්න එදා මට අකුරු කියවන නැකතලු. ඔව්වා එතින් හැමදේම එතින් අම්මලා කරන්නේ නැකතටනේ. එතින් කොහොමහරි එදා මට අකුරු කියවන්න ඇවිත් උන්නේ මගේ අත්තම්මාලු.
එතින් කොහොම කොහොම හරි අකුරු කියවන නැකතත් දැන් උදා උනාලු. අනේ එතින් අපේ අත්තම්මාත් එතින් හෝඩි පොතත් අරන්, අනේ මගේ ලගින් ඉදන් ඔන්න අකුරු කියවන්නලු සූදානම.
හෝඩි පොතේ ඉතින් මුලින්ම තියෙන්නේ ඉතින් "අ" යන්න "ඹ" යන්න "අඹ" කියලානේ. ඔන්න ඉතින් අත්තම්මාත් ඉතින් මට අකුරු කියවන්ට හිතාගෙන ඔන් හෝඩි පොත පෙරලලා "අඹ" කියලා තියන පිටුව පෙන්නලා කිව්වාලු
" පුතේ ඔන්න මම එක්ක කියන්න "අ" යන්න කියලා".
එත් ඉතින් කොල්ලාගේ නෑලු කිසි සද්දයක්. මෙහෙම් කීප පාරක්ම උනාලු. දැන් ඉතින් නැකැත් වෙලාවත් ටික ටික ගෙවිගෙන යනවාලු. ඉතින් බැරිම තැන මගේ අම්මා ලගින් වාඩි වෙලා
" මගේ පුතේ මේ තියෙන්නේ "අ" යන්න " කියලා කිව්වාලු.
ඔන්න එතින් ඒපාර කොලුවා බැලුවාලු අම්මා දිහා. ඊට පස්සේ කිවවාලු.
" අම්මේ මේ තියෙන්නේ "අ" යන්න නෙමෙයි" කියලා
ඔන්න ඒක අහපු ඔක්කොම තුශ්නිම්බූත උනාලු. එතින් අම්මා කිව්වාලු " එහෙනම් මොකක්ද ?" කියලා.
ඊට පස්සේ කොල්ලා ලොකු හිනාවක් එහෙම දාලා කිව්වාලු.
"මේ තියෙන්නේ "අ" යන්නයි "ඹ" යන්නයි අඹ"
සිනා සාගරයක් මැද මම හාහා පුරා කියලා අකුරු කලේ එහෙමයි.
බැලු බැල්මට හිනා ගියාට එදා ඒ පොඩි කොලුවා කලේ අපේ බුදු හාමුදුරුවෝ කියලා තියන අනුශාසනාවක්.
ඒ තමයි,
"කිසිම කරුණක් වැඩිහිටියෙක් ගුරුවරයෙක් කිව් නිසා, පෙලපතින් පැවත එන නිසා, පොත් පත් වල සදහන් නිසා විශ්වාස නොකරන්න. තමන්ගේ බුද්ධියට අවනත වේ නම් පමණ්ක් විශ්වාස කරන්න."
(හරියටම මතක නැති උනත් මෙය ඊට සෑහෙන දුර සාමනයි. වැරදි ඇතොත් කරුනාකර නිවැරදි කරන්න.)
කොහොම මේ අපි දැන් ඉගෙන් ගන්නා දේවල් අර පොඩි කොලුවා කාලේ වගේ ඉගෙන ගන්නවාද ? නුවනින් ප්‍රශ්ණ කරනවාද ? කියන එක තමයි සැක.
No comments:
Post a Comment